Σελλοί
Σελλοί
Οι Σελλοί, ήταν αρχαίο Ελληνικό φύλο της Ηπείρου. Ήταν κάτοικοι της αρχαίας Ελλοπίας, περιοχής κοντά στη Δωδώνη. Σύμφωνα με τον Όμηρο, οι Σέλλοι κατοικούσαν στην Δωδώνη όπου ήταν και οι ιερείς του μαντείου της Δωδώνης και μάλιστα τους αναφέρει ως «Χαμοκοίταμνοι ανυφτοπόδες» και αυτό γιατί οι Σέλλοι ιερείς του Μαντείου δεν έπλεναν τα πόδια τους για να έρχονται σε επαφή με την Γη (Γαία) και να αντλούν την μαντική δύναμη που ήταν απαραίτητη για την ερμηνεία των χρησμών. Οι Σέλλοι ή Ελλοί ή Έλλοπες έζησαν έναν κατακλυσμό σύμφωνα με τον Αριστοτέλη μεταξύ Δωδώνης και Αχελώου, όπου ζούσαν εκεί με τους Γραίκους οι μετέπειτα Έλληνες.
Ο Σ .Ι .Δάκαρης υποστηρίζει πως οι Έλλοπες , οι Ελλοί ή Σελλοί ήταν κλάδος του φύλου των Θεσπρωτών , και «...κατοικούσαν στην πεδιάδα των Ιωαννίνων και της Δωδώνης την αρχαία Ελλοπία...». Συμπληρώνει επίσης ότι «...είναι πολύ πιθανόν πως το όνομα Έλληνες δεν είναι άσχετο με το όνομα Ελλοί ». Μάλιστα οι Σελλοί «... κατά μια αρχαιότατη θρησκευτική συνήθεια δεν έπλεναν τα πόδια τους (ανιπτόποδες) και κοιμόνταν καταγής (χαμαιεύναι ), για να βρίσκονται διαρκώς σε επαφή με τη γη , απ' όπου αντλούσαν τη μαντική τους δύναμη, την ικανότητα δηλαδή να εξηγούν τα θεία μηνύματα...».
Ο N. G. L. Hammond επισημαίνει ότι «...Σελλοί ή Ελλοί της Δωδώνης στην Ιλιάδα και η Ελλοπίη του Ησίοδου οφείλουν το όνομά τους - ή έδωσαν το όνομά τους - στον άνω ρου του Αχέροντος , που φθάνει κοντά στη Δωδώνη και το όνομα αυτό Σελλήεις , έλαβε κατ' επέκταση όλος ο ρους του ποταμού...».
Τέλος ας σημειωθεί πως σύμφωνα με τις Θεσσαλικές παραδόσεις , μυθικός πρόγονος των Ελλών ή Σελλών ήταν ο γιος του Θεσσαλού , ο δρυμοτόμος Ελλός , ο οποίος επιχείρησε να κόψει τη φηγό, την ιερή βαλανιδιά της αρχαία Δωδώνης . Τον απέτρεψε ένα περιστέρι μιλώντας του με ανθρώπινη λαλιά , και ο Ελλός έγινε ο πρώτος ιερέας του Δία .
